895. തിരുമുഖം കാണുന്തോറു
തിരുമുഖം കാണുന്തോറുമൊരുമയിന്‍ കതിരാലെന്നരവിന്ദം വിടരുന്നു
അരുമയിന്നുയിരാളാ! അഴകേറും മണവാളാ!
കരിമുകില്‍ കുഴലാളാ! കരുണയിന്‍ മാനുവേലാ!
1 ആദിയില്‍ താതന്‍ നിന്നോടിണച്ചാനെന്നെയെന്നാലും
പാതകന്‍ നിന്നില്‍നിന്നു പിരിച്ചിതെന്നെ
ആദിവചനം ജഡമായോനേ നിന്‍ജീവനെ
യാതനയിലാക്കിയ പാപി ഞാനേ!
പാതിവ്രത്യഭംഗത്താല്‍ പൂതിപ്പൂഴിയാമെന്നില്‍
നീതിപരിമള നീരൂതിവായാലൊഴിച്ച
2 പഞ്ചപാതകിയാമെന്‍ നഞ്ചുണ്ടവായില്‍നിന്നു
പുഞ്ചിരിയോടു തൂകും കെഞ്ചുംമൊഴി നെഞ്ചു പൊടിയിച്ചൂറും
നിന്‍ജീവനത്താലെന്നില്‍ ചെഞ്ചമ്മേ ചെയ്യുന്നഭിഷിഞ്ചനത്തെ-
അഞ്ചുമുറിവില്‍ നിന്നു പഞ്ചമ്പന്‍ബാണമേറ്റ
നിഞ്ചേടി ഞാനാകയാലെന്‍ ചിന്തനമെല്ലാം നിന്‍-
3 കാന്താ! നിന്‍ കനകവായ് കാന്തികലരുകയാല്‍
പൂന്തേനുരുവായ നിന്‍ സ്വാന്തമുള്ള
നിന്തേന്‍ ചൊല്‍ക്കുറിയാല്‍ സുഗന്ധം
നല്‍കിടുന്നൊരു കാന്താരവിന്ദമാമീ കാന്തയെ നീ-
സന്തോഷത്തോടുള്‍ക്കൊണ്ടു സന്തതം തിരുമാര്‍വ്വില്‍
ചിന്താമണിയാ നീ ചേര്‍ക്കെന്‍ ചിന്തനമെല്ലാം നിന്‍റെ-
4 മന്നാ! നിന്‍പൊന്നിന്‍കരമെന്നില്‍ നിഴലിച്ചതാല്‍
നിന്നുരുവമെന്നുള്ളില്‍ മിന്നുന്നിതാ നിന്നില്‍ മാത്രമൊഴികെ
മണ്ണിലുള്ളൊന്നിലുമേ എന്‍നാവിന്നില്ല രുചി തെല്ലുപോലും
നിന്നുയിര്‍ നിറഞ്ഞ നിന്‍ വഹ്നിബീജമാം മന്നാ
തന്നുപോഷിപ്പിക്കെന്നെ വിണ്ണൊളികള്‍ നിറഞ്ഞ
Download pdf