57. സന്തതം സ്തുതിചെയ്യുവിന്‍ പരനെ
147-ാം സങ്കീര്‍ത്തനം
സന്തതം സ്തുതിചെയ്യുവിന്‍ പരനെ-
ഹൃദി ചിന്തതെല്ലും കലങ്ങാതെ
സന്തതം സ്തുതിചെയ്യുവിന്‍ പരനെ-
1 സന്തതം സ്തുതിചെയ്യുന്നതെന്തു നല്ലതവന്‍ ബഹു-
ചന്തമെഴും നാഥനല്ലോ ബന്ധുരാഭന്‍ താന്‍
ബന്ധുവായോരിവന്‍ സാലേ മന്തരംവിനാ പണിയു-
ന്നന്ധരായ് ചിതറിയോരെ ഹന്ത! ശേഖരിച്ചിടുന്നു
2 അന്തരേ നുറുക്കമുള്ള സ്വന്തജനങ്ങളെയവ-
നന്തികേ ചേര്‍ത്തണച്ചനുബന്ധനം ചെയ്യും
അന്ധകാരേ വിളങ്ങുമന-നന്തതാരഗണങ്ങളിന്‍
വന്‍തുകയെ ഗ്രഹിച്ചു പേരന്തരമെന്യേയിടുന്നു-
3 ശക്തിമാനവനധികം ബുദ്ധിമാനതിനാലവന്‍
സത്വഗുണപ്രധാനനായ് സാധുജനത്തെ
എത്രയുമുയര്‍ത്തി ദുഷ്ടമര്‍ത്ത്യരെ നിലംവരെയും
താഴ്ത്തിടുന്നതിനാല്‍ വാദ്യയുക്തമാം സ്തുതികൊടുപ്പിന്‍
4 അംബുദനികരങ്ങളാലംബരമാകവേ മൂടീ-
ട്ടന്‍പൊടു ഭൂമിക്കായ് മഴ ചെമ്മേയൊരുക്കി
വന്‍മലയില്‍ പുല്ലണികള്‍ സംഭൃതമാക്കിജ്ജനാവ-
ലംബനമായ് മൃഗപക്ഷിസഞ്ചയത്തെ പുലര്‍ത്തുന്നു-
5 ഇല്ല തെല്ലമേ പ്രസാദം നല്ല കുതിരയിന്‍ ബലം
മല്ലരിന്‍ ചരണങ്ങളെന്നുള്ളവ തന്നില്‍
നല്ലപോല്‍ ഭയന്നു തന്‍റെ ഉള്ളിലിവന്നായ് പ്രതീക്ഷി-
ല്ലലെന്യേ വസിപ്പവന്‍ തന്നിലത്രേയവന്‍ പ്രിയം-
6 ഉന്നതശാലേമേ സീയോന്‍ വന്‍നഗരമേ ജഗതാം
മന്നവനെ സ്തുതിച്ചഭിവന്ദനം ചെയ്വിന്‍
നിന്നുടെ തഴുതുകളെ നന്നേയുറപ്പിച്ചിതവന്‍
നിന്നകത്തുള്ള സുതരെയുന്നതനനുഗ്രഹിച്ചാന്‍-
7 നിന്നതിരില്‍ സമാധാനമൂന്നിയുറപ്പിച്ചു കോത-
മ്പിന്നരുളാല്‍ തവ തൃപ്തിതന്നരുളിനാന്‍
തന്നുടെ വചനം ദ്രുതം മന്നിലേക്കയച്ചു ഭസ്മ-
സന്നിഭമായ് ഹിമംതൂകി പഞ്ഞിപോലതു ചിതറി-
8 എത്രയും ഘനീഭവിച്ചു-ത്തരഹിമക്കഷണങ്ങ-
ളിദ്ധരയിലെറിയുമ്പോള്‍ മര്‍ത്ത്യനൊരുവന്‍
ഉത്തമന്‍ തന്‍ കുളിരിന്‍ മുന്‍പൊത്തു നില്‍ക്കുമോ സ്വവാചാ
അത്രയുമവന്‍ ദ്രവിപ്പിച്ചുല്‍സ്രുതജലങ്ങളാക്കും-
9 തന്നുടെ വചനം യാക്കോബിന്നുമവന്‍
വിധി യിസ്രേലിന്നുമരുളുന്ന പരമോന്നതനേവം
അന്യജാതിയോടു ചൊല്ലീട്ടില്ലയവന്‍ ന്യായമവ-
രൊന്നുമറിയുന്നില്ലവന്നല്ലലുയ്യാ പാടിടുവിന്‍
Download pdf