890. എന്‍ കാന്തനിവന്‍തന്നെ ശങ്ക
എന്‍ കാന്തനിവന്‍തന്നെ ശങ്കയില്ലഹോ! നിര്‍ണ്ണയം
ചെങ്കതിരവന്‍പോല്‍ കളങ്കമറ്റിതാ കാണു-മെന്‍
1 കൂരിരുളിലുദിച്ച കതിരന്‍ പാപക്കറകള്‍
തീരുവാനൊഴിച്ച രുധിരന്‍ അനുതപിക്കും
നേരം പാപികള്‍ക്കേറ്റം മധുരന്‍ പരീശയര്‍ക്കു
നേരുത്തരം കൊടുത്ത ചതുരന്‍
കാണാതെ പോയുള്ളാടുകള്‍ തേടി നടന്ന കാലുകള്‍
തന്നിലേറ്റാണിപ്പാടുകള്‍ കണ്ടിതാ! ഞാനിപ്പാടുകള്‍ കൈവിലാവിലും
2 മുള്‍മുടിപൂണ്ടു കോലാടികളേറ്റതാലിതാ
വെണ്‍മ നെറ്റിമേലുള്ള വടുക്കള്‍ അളവില്ലാത്ത
നന്മനിമിത്തം-ലോകക്കുടികള്‍ രക്ഷപ്പെടുവാന്‍
തന്മേല്‍ കൊരടാവാലുള്ളടികള്‍
കൊണ്ടുപാടുകളുണ്ടിതാ! ചാവിന്‍വിഷമുള്‍ക്കൊണ്ടു താന്‍
ചത്തു ജീവിച്ചുകൊണ്ടതാല്‍ ചാകാത്തമേനി കണ്ടിതാ അല്ലയോ സഖീ!
3 എന്‍കാന്തനുടെ തിരുനാമം സുഗന്ധം തൂകു-
ന്നെങ്കലേശുന്നു തന്‍റെ ധാമം അതിനാല്‍ ഞാനും
തിങ്കള്‍പോലെ മേവുന്നു ക്ഷേമം എനിക്കവന്‍റെ
ചെങ്കോലിന്‍ കീഴില്‍ പുതുനാമം
തന്നാനെനിക്കു മന്നവന്‍ മണ്ണില്‍ മനുവായ്വന്നവന്‍
വാനലോകത്തെഴുന്നവന്‍ എനിക്കു കാഴ്ച തന്നവന്‍ ഇതാ കാണുന്നു
4 തങ്കലുള്ള നിറം ചുവപ്പും വെണ്മയും തലതങ്കം കുന്തളമോ കറുപ്പും
ലക്ഷംപേരില്‍ കളങ്കമറ്റവന്‍റെ മതിപ്പും-തനിക്കുണ്ടിതാ
തന്‍കണ്ണുകള്‍ പാലില്‍ കുളിപ്പും
തണ്ണീര്‍തോടിലിരിപ്പുമായുള്ള പ്രാക്കളോടൊപ്പമാം
തന്‍റെ കവിള്‍-സൗരഭ്യമാം വര്‍ഗ്ഗത്തടത്തിനൊപ്പമാ-
യ്ക്കാണുന്നു സഖീ-
5 തന്നുടെ രൂപം ലബാനോനേ ദേവദാരുക്ക-
ളെന്നപോലെ ശ്രേഷ്ഠമാണേ വായോ മധുരമെന്നുവേണ്ട
തങ്കലെല്ലാമേ ഓമനം തന്നെ തന്നുടെ വാക്കെനിക്കു തേനേ!
അതില്‍ മൊഴിഞ്ഞുപോലിതാ കാണുന്നേനിവനെ മുദാ
എന്നുടെ പ്രിയസ്നേഹിതാ! വന്നാലും വേഗം ഞാനിതാ
സ്നേഹാര്‍ത്തയായെന്‍-
Download pdf